Mohammadtaghi Javadi

Mohammadtaghi Javadi

نور جوانه ها و امید تو

تجزیه، تحلیل و حتی بررسی شاید...

در لحظات کنونی اقتصادی و طبقه بندی مشاغل که تماما از سوی بعضی افراد و گروه ها جهت گیری و سو دهی می شود افرادی که در این طبقات که به صورت هرمی آن را می توان ترسیم کرد اما این ترسیم فقط یک بعدی نیست و آن را می توان به بعدهای بسیاری ترسیم کرد مانند رشته عصب های بدن انسان که اگر به آناتومی بدن انسان دقت کنید بخش ها و اجزای در برگیرنده به نام عصب را خواهید دید مانند آونگ ها در برگ ها ساقه ها و ریشه های گیاهان و درختان عصب ها شاید در سایز ریز باشند اما ماموریت حساس و ویژه ای را در بدن جانوران زنده ایفا می کند با ریز بدون این بخش می توان دید که همه بدن را احاطه کرده است اگر نبود ما هیچ احساسی از پیرامون و آسیب های وارده به بدن خود را نمی توانستیم حس کنیم آنها گیرنده های حساسی هستند که وظیفه انتقال اطلاعات دریافتی در اقصی نقاط بدن هستند تا آنها را مانند آنتن ها و سیم های مخابرات به مرکز برسانند مرکز نامش مغز است یعنی همان اداره مخابرات که اگر در بخش کوچکی یک حادثه رخ دهد آنها آگاه می شوند و با ابزارهایی که در دست دارند شروع به رفع آن می کنند.

مغز هم اینگونه است شاید پیشرفته تر و آگاه تر از یک اداره مانند مخابرات شاید برای آنها رفع حادثه پیش آمده اولویت نباشد اما بدن انسان اینگونه نیست اولویت آن ایجاد توازن و هماهنگی با اجسام مختلف است پردازش همه این عملیات خیلی سنگین است وقتی با جزییات به آن وارد می شویم در میابیم توانایی انسان بیشتر از هر چیز دیگر است بدن انسان تمام مواد مورد نیاز را در حد مورد نیاز بدن تولید می کند و از آنها ذخیره دارد و در صورت لزوم از آنها در مقدار نیاز استفاده می کند کلمه نیاز در بدن انسان بسیار مورد استفاده است نیاز نیاز نیاز ...

پس دریافتیم که الگوریتم بدن انسان و مکانیزم آن چگونه است اگر یک بدن بیمار می شود مطمین باشید آن موارد مورد نیاز در بدن وجود ندارد و یا بیماری پیش آمده بسیار هلاکت بار است و بدن انسان توانایی از بین بردن آن را ندارد در این حین بدن از ریتم طبیعی خود خارج شده و توسط عصب ها آلارم هایی را در قسمت مورد نیاز ارایه می دهد این هشدار به مغز رسیده و ما در میابیم که بدن دچار بیماری شده که با مراجعه به دکتر داروی کمکی که بدن انسان پس از مصرف آنها بهبود را حاصل می کند شاید به نظر برسد آن دارو خود به تنهایی عامل بهبودی بوده که مطمینا اینگونه نیست این مغز و بدن انسان است که دارو را هضم تجزیه پردازش و تحلیل را روی آن انجام میدهد و سپس با انتقال به محل مورد نظر آن مشکل هموار میشود.

جامعه انسانی هم اینگونه است که انسانها حکم بدن یک انسان را دارند آنها توانایی پردازش هر نوع عوامل را در خود دارند مانند اقتصاد و فرهنگ و سیاست و تمام این عوامل اگر مغز این جامعه شروع به قطع کردن یا مختل کردن نیازها و نرساندن کمک به اجزاهای این بدن کند تمام اجزا یا از بین خواهد رفت یا اجزاها راه حل مناسبی را برای کنار زدن مشکل به وجود آمده خواهند کرد .

Mohammadtaghijavadi
یکشنبه سی ام دی ۱۴۰۳
22:1
درحال بارگذاری..